اعتیاد به خرید اجباری و تاثیر آن بر سلامت روان

مقدمه

اعتیاد به خرید اجباری یا اختلال خرید اجباری (به انگلیسی:”Compulsive buying disorder” یا “Oniomania” یا “Shopaholism“) نوعی اختلال است که مشخصهٔ آن وسواس در رفتار خرید است که نتایج منفی‌ای در پی دارد. این اختلال با احساس نیاز شدید و غیرقابل کنترل به خرید تجربه می‌شود. فرد مبتلا به این اختلال در مواجهه با احساسات گوناگون مانند استرس، یا نگرانی تمایل بالایی به خرید غیرضروری پیدا می‌کند. بیمار با خرید، کاهش تنش و کاهش اضطراب پیدا می‌کند ولی پس از خرید احساس ندامت و پشیمانی می‌کند.

زن ها بیشتر معتاد به خرید می شوند

برآوردها نشان می‌دهد این اختلال در یک تا شش درصد افراد جامعه وجود دارد و بیشتر زن‌ها به آن دچار می‌شوند. این بیماری از سن هجده سالگی شروع به خودنمایی می‌کند. از آنجا که بیشترین مبتلایان، زن هستند، به خرید لباس و وسایل تزیینی علاقه زیادی دارند.

اعتیاد به خرید اجباری در میان زنان شایع تر است بویژه خرید لباس و زیورآلات

اعتیاد به خرید اجباری سه نشانهٔ اصلی دارد: 

 1- مشغولیت بیش از اندازه به خرید

2- پریشانی و آشفتگی به دنبال خرید اجباری

3- وسواس خرید به دوره‌های افراط و تفریط محدود نشود

خرید کردن هم دوپامین در مغز آزاد می کند و پاداشی که به مغز می دهد اعتیاد آور است. کارت کشیدن و پول دادن احساس قدرت و ارزشمندی و آزادی به ما می دهد. به همین علت است که ما خرید کردن را دوست داریم و با لذت در فروشگاه ها و مراکز خرید می گردیم و خرید می کنیم.

فرد به خرید کردن وابسته می شود

با توسعه تبلیغات در فضای مجازی و بیلبوردهای شهری و ایجاد این احساس در ما که اگر فلان کالا یا محصول را نخریم و استفاده نکنیم کمبود داریم و عقب مانده هستیم این اعتیاد رفتاری بیشتر از گذشته مورد توجه قرار گرفته است.

آگاهانه و از روی نیاز و یا علاقه انتخاب کردن و خرید کردن اشکال ندارد ولی اگر خرید کردن به اجبار تبدیل شود و فرد وقتی خرید نمی کند عصبی است و آرامش ندارد آنجاست که زنگ خطر اعتیاد به صدا در می آید.

در باشگاه اعتیادهای رفتاری نفس زندگی سالم به درمان و نحوه مواجهه با این اعتیاد پرداخته می شود.